اگر چه درمان بازی را می توان در بزرگسالان مورد استفاده قرار داد، اما در کودکان بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. به نظر می رسد که بازی با بازی فقط سرگرم کننده با اسباب بازی است. با این حال، تحقیقات در روانشناسی کودکان نشان می دهد که درمان بازی در درمان اختلالات مختلف سلامت روان و رفتار موثر است.
استفاده از بازی درمان
به عنوان مثال، کودکان مهارت های شناختی و کلامی را برای بحث در مورد مسائل خاص ندارند، مثلا غم و اندوه می تواند بسیار پیچیده باشد و کودک ممکن است دشوار بیان افکار و احساسات باشد.
این بازی می تواند یک راه آسان برای کودکان برای کار بر روی موضوعاتی که رنج می برند، باشد. آنها می توانند صحنه ها را انجام دهند، سوالات خاص را حل کنند یا شخصیت هایی را ایجاد کنند که احساسات خود را به اشتراک می گذارند.
کودکان اغلب احساسات خود را با اسباب بازی ها بیان می کنند. کودکانی که دوست عزیز را از دست دادند می توانند از عروسک های خود استفاده کنند تا شخصیت غمگین را نشان دهند که یک دوست را از دست داده است. یا یک کودک که شاهد خشونت خانگی است، می تواند از یک عروسک استفاده کند تا کودک را نشان دهد که چگونه تحت بستر پنهان شده است زیرا بزرگسالان در جنگ هستند.
بسته به نوع بازی درمان استفاده شده، درمانگر می تواند در نقاط مختلف بازی دخالت کند تا به حل مشکلات مختلف کمک کند.
تأثیر بازی کردن در کودکان
توسعه خودکارآمدی برای به دست آوردن اعتماد بیشتر به توانایی های شما
یادگیری مهارت های اجتماعی جدید
مهارت های بهتر بین فردی را توسعه دهید
همدلی و احترام را توسعه دهید
یاد بگیرید برای شناسایی و بیان احساسات به روش سالم
یادگیری و تمرین مهارت های حل مسئله بهتر
آنها را بیشتر مسئولیت رفتار خود را
بازیابی درمانی اغلب برای کمک به کودکان با رویدادهای زندگی استرس زا مانند اسکان مجدد، بستری شدن، سوء استفاده فیزیکی و جنسی، خشونت خانگی و بلایای طبیعی استفاده می شود.کودک می توان گفت: "ما امروز با عروسک ها بازی خواهیم کرد. این عروسک شما خواهد بود. یا درمانگر می تواند یک گیم پلی خاص را انتخاب کند.
درمانگر همچنین می تواند در داستان گنجانده شود. به عنوان مثال، اگر کودک از عروسک ها برای ارائه فرزند مورد ضرب و شتم استفاده کند، درمانگر می تواند برای کمک به عروسک ها راهی برای مقاومت در برابر ضرب و شتم و یا به دنبال کمک کند.
انواع بازی درمان
با کودک ارتباط برقرار کنید
در این مورد، والدین درگیر هستند و درمانگر به والدین می آموزد که چگونه از طریق بازی با کودک ارتباط برقرار کنند. هدف این است که شکاف ارتباطی بین کودک و والدین را ببندید.
ماسه درمان
کودک می تواند مرحله را در یک جعبه کوچک پر از شن و ماسه با استفاده از اسباب بازی های مینیاتوری مانند مردم و حیوانات پر کند. صحنه ایجاد شده به عنوان بازتابی از زندگی شخصی کودک عمل می کند و فرصتی برای حل و فصل درگیری، برای حذف موانع و پذیرش می دهد.
کتاب درمانی
درمانگر و کودک می توانند کتاب ها را با هم بخوانند تا مفاهیم یا مهارت های خاصی را شناسایی کنند.
بازی خیالی
کودک می تواند به صورت اسباب بازی با تخیل، مانند بازی کردن لباس، عروسک ها را با شخصیت ها داده شود.
درمان شناختی-رفتاری درمان درمان
درمانگر می تواند از بازی یاد بگیرد تا به کودک فکر کند و به طور متفاوتی رفتار کند. عروسک می تواند به شما توصیه کند که چگونه ذهن خود را تغییر دهید، یا درمانگر ممکن است از کودک بخواهد که در نظر گرفتن چگونگی مقابله با شرایط استرس زا باشد.
مشارکت خانواده
خانواده ها معمولا بخش مهمی از درمان کودک هستند. با این حال، میزان مشارکت، درمانگر را تعیین می کند.
گاهی اوقات والدین می توانند با فرزند خود جلسات شرکت کنند.اگر هدف کار روی مسائل خانوادگی است، والدین می توانند مستقیماً در بازی درمانی شرکت کنند.
در شرایط دیگر، کودک ممکن است فقط در جلسات شرکت کند. سپس پزشک معالج در مورد هدف و پیشرفت درمان با مراقبین تماس خواهد گرفت.